Κόσμε μακρινέ και τόσο κοντινέ,
κόσμε όμορφε κόσμε άδικε,
πόσα έχεις, πόσα κρύβεις,
πόσα δίνεις αν το θες,
Πόσοι δρόμοι σε κυκλώνουν,
Πόσες γειτονιές.

Μέσα σου, γλυκέ μου κόσμε, είμαι ασήμαντος,
μια λεπτομέρεια, μικρή, του συστήματος.
Κι όσο και να σε γνωρίζω, όλο νιώθω πιο μικρός,
όσο πάνω σου γυρίζω είμαι τυχερός.

Κόσμε κοντινέ και τόσο μακρινέ,
Κόσμε δύσκολε, κόσμε εύκολε,
πόσα έχεις, πόσα κρύβεις,
πόσα παίρνεις αν το θες.
πόσοι νόμοι σε κυκλώνουν,
πόσες φυλακές.

Κόσμε μείγμα μιας θρησκείας, δόγματος ενός,
κόσμε ξένης νοοτροπίας, κόσμε καθεστώς.
Όλοι μέσα θα χωράμε και θα συνυπάρχουμε,
όσο κάπου αγαπάμε και το ψάχνουμε.