Μεθυσμένες ματιές, αφηρημένες καρδιές, στον πεζόδρομο χθες,
αυτοί που δεν γουστάρει ο κανόνας
Κι ανεβαίνω η μουρλή, σ’ένα σάπιο παπί, για μια κούρσα τρελή
και νόμιζα πως θα’ταν αιώνας
Καταλήγω που λες, σ’ένα σπίτι μ’ευχές, μου γλιστρούσε η φωνή
κι όλο α! κι όλο φι! βγήκα φάουλ
Στης ψυχής το βυθό, θέλω κι άλλο τανγκό, να’μαι άλλο ποτό,
κι ας μεθώ στο δρόμο άλλου

Λένε εκείνοι που ξέρουν πως κάποιος θα μπει μες στο λάθος
Λένε εκείνοι που ξέρουν πως κάποιος θα μπει μες στο λάθος

Του Σαββάτου γιορτές, απλωμένες χαρές, με σκισμένα μπλουτζίν,
με ουίσκι και τζιν κι ότι λάχει
Δυνατές μηχανές, με μεγάλες φωνές, της καρδιάς μου το σκι
σε μια πόλη που βράζει μονάχη