Ούτε κουβέντα πια για σένα
στους στίχους θα τα συζητώ,
παντού ματόφυλλα κλαμένα,
είναι το θέμα ανιαρό,
σαν να μιλάς για τον καιρό.

Σαν το φως και σαν το χιόνι,
το νερό και το ψωμί,
της αγάπης οι πόνοι
είναι τόσοι κοινοί.

Όπου σε πω πόνε μου αντάρτη
πιο αντάρτη πόνο συναντώ,
παντού και μια χαμένη αγάπη
είναι το θέμα ανιαρό,
σαν να μιλάς για τον καιρό.

Σαν το φως και σαν το χιόνι,
το νερό και το ψωμί,
της αγάπης οι πόνοι
είναι τόσοι κοινοί.