Ένα άγγελο είδα χθες καταγής πεσμένο,
σ’ ένα πεζοδρόμιο στην οδό Αχαρνών.
Το χλωμό του πρόσωπο ήτανε θλιμμένο,
που ‘χανε το τραίνο είκοσι χρονών.

Άντε τώρα κοινωνία
ζήσε τον πολιτισμό σου,
τον παράδεισο της βίας
που ‘ναι γέννημα δικό σου.

Άντε τώρα κοινωνία
και μην πεις ότι δε φταις,
εσύ τα γέννησες
δεν τα ‘χαμε και χτες.

Ένα άγγελο είδα χθες με φτερά κομμένα,
λασπωμένα όνειρα γύρω τους σωρό.
Τα σβησμένα μάτια του κοίταζαν εσένα,
κοίταζαν εμένα σαν κατήγορο.

Άντε τώρα κοινωνία
ζήσε τον πολιτισμό σου,
τον παράδεισο της βίας
που ‘ναι γέννημα δικό σου.

Άντε τώρα κοινωνία
και μην πεις ότι δε φταις,
εσύ τα γέννησες
δεν τα ‘χαμε και χτες.