Σ’ εκείνα που ‘χεις μέσα σου κρυμμένα
στα λόγια που δεν είπες σε κανένα,
εκεί είμ’ εγώ.

Στις σκέψεις που κοντεύουν να σε λιώσουν
στις νύχτες που δεν λεν να ξημερώσουν,
εκεί είμ’ εγώ.

Εκεί είμ’ εγώ, εκεί είμ’ εγώ
στην πληγωμένη σου καρδιά κρυφή ελπίδα.
Στην κουρασμένη σου μορφή βαθιά ρυτίδα
τα βήματα σου μια ζωή να οδηγώ,
εκεί είμ’ εγώ.

Στα μάτια που κοιτάζουνε θλιμμένα
στα χείλη που περίμεναν εμένα,
εκεί είμ’ εγώ.

Στα δάκρυα που καίνε πριν στεγνώσουν
στις ώρες που δεν λένε να τελειώσουν,
εκεί είμ’ εγώ.

Εκεί είμ’ εγώ, εκεί είμ’ εγώ
στην πληγωμένη σου καρδιά κρυφή ελπίδα.
Στην κουρασμένη σου μορφή βαθιά ρυτίδα
τα βήματα σου μια ζωή να οδηγώ,
εκεί είμ’ εγώ.