Απ’ τα τραγούδια τι ζητάς
κι ολημερίς τα ψάχνεις,
είναι φιλιά της πάχνης
και γυάλινα πουλιά.

Στο μικροσκόπιο τι κοιτάς
να βρεις όσα μας καίνε,
γι αυτό κι ότι σου λένε
τα κάνεις μια θηλιά.

Σαν τα σκυλιά μας δείχνουνε
αν είμαστε από ράτσα
και παίρνουμε απ’ την πιάτσα
συσσίτιο τη χαρά.

Το ρόλο μας τον έπαιξαν
γελοίοι θεατρίνοι
σαν να ‘ταν ασπιρίνη
σε κάποια συμφορά.

Τα χρόνια μας τα δίπλωσαν
και βγήκαν τα μελάνια
κι ορφάνια στην ορφάνια
γίναμε περιττοί.

Στο χάρτινο καράβι μας
το κύμα είναι ποίημα
και μιας πατρίδας πείσμα
που βγαίνει απ’ το γιατί.

Σαν τα σκυλιά μας δείχνουνε
αν είμαστε από ράτσα
και παίρνουμε απ’ την πιάτσα
συσσίτιο τη χαρά.

Το ρόλο μας τον έπαιξαν
γελοίοι θεατρίνοι
σαν να ‘ταν ασπιρίνη
σε κάποια συμφορά.