Ήσουν κρυμμένη μες στην κούπα του καφέ μου
κι είχα τη γεύση σου σε κάθε ρουφηξιά.
Το ράδιο έπαιζε πως δεν θα σ’ αρνηθώ ποτέ μου
κι έτσι ασυναίσθητα μου βγήκε μια βρισιά.

Σε μισώ γιατί δεν φεύγει
απ’ το κορμί μου το άρωμα σου,
σε μισώ γιατί μου λείπεις
κι είναι πέντε το πρωί,
σε μισώ και σ’ αγαπάω
ακόμα δηλαδή.

Σε μισώ γιατί δεν φεύγει
απ’ το κορμί μου το άρωμα σου,
σε μισώ γιατί πονάω
που δεν είμαστε μαζί
Σε μισώ και σ’ αγαπάω
ακόμα δηλαδή.

Χόρευες όπως ο καπνός στα δάχτυλα μου
άκουγα βήματα κι έβλεπα σκιές.
Είχα παραίσθηση πως άκουσα το όνομα μου
κοίτα τι κάνει το μυαλό τέτοιες στιγμές.

Σε μισώ γιατί δεν φεύγει
απ’ το κορμί μου το άρωμα σου,
σε μισώ γιατί μου λείπεις
κι είναι πέντε το πρωί,
σε μισώ και σ’ αγαπάω
ακόμα δηλαδή.

Σε μισώ γιατί δεν φεύγει
απ’ το κορμί μου το άρωμα σου,
σε μισώ γιατί πονάω
που δεν είμαστε μαζί
Σε μισώ και σ’ αγαπάω
ακόμα δηλαδή.