Η ζωή μου ένα φύλλο στον αέρα
μόνη μες στο άδειο σπίτι τριγυρνώ,
πίστεψε με δεν περνάει ούτε μέρα
που να σε θυμάμαι και να μην πονώ.

Κι όταν πέφτει η νύχτα κι όλα τα σκεπάζει
ένα πόνος μες στην άδεια μου καρδιά,
σαν μαχαίρι ακονισμένο με χαράζει
που δεν ζω μες στη δική σου αγκαλιά.

Βάσανο μου γυρνάς στο μυαλό μου
κομμάτια μου κάνεις απόψε την καρδιά.
Βάσανο μου αστέρι δικό μου
πεθαίνω για σένα ακόμα μια βραδιά.

Μ’ έχει η νύχτα απόψε πάλι παγιδέψει
σπάω μέσα μου που λείπεις σαν γυαλί
κι αν το δάκρυ απ’ τα δυο μου μάτια τρέξει
θα ‘ναι φως μου απ’ την κάπνα την πολλή.

Βάσανο μου γυρνάς στο μυαλό μου
κομμάτια μου κάνεις απόψε την καρδιά.
Βάσανο μου αστέρι δικό μου
πεθαίνω για σένα ακόμα μια βραδιά.