Πέρασε χρόνος από τότε που έχεις φύγει
μα ένα στάσιμο με πείσμα παρελθόν,
στέλνει τα βράδια παγωνιά να με τυλίγει
και μια φωνή να ψιθυρίζει είναι απών.

Πέρασε χρόνος κι ένα χθες με βασανίζει
μες τα συντρίμμια της καρδιάς μου σε ζητώ,
η αδυναμία μου ξανά με εκνευρίζει
που σ' ένα πριν κι ένα μετά ακροβατώ.

Άραγε ξέρεις τι σταυρό μου 'χεις φορτώσει
άραγε αισθάνεσαι στ' αλήθεια εσύ καλά,
χρόνος φονιάς με κυνηγά να μ' εξοντώσει
κι εγώ να σκέφτομαι αν άλλη σε φιλά.

Πέρασε χρόνος από τότε που έχεις φύγει
κι εγώ γερνάω σ' έναν αιώνα τιμωρό,
μες τα χαλάσματα γυμνή και λίγη
θα με ξεχάσεις μου 'χες πει με τον καιρό.

Ας ήταν μια φορά τον πόνο να νικήσω
ας ήξερα πως το μυαλό μου να σφραγίσω,
ισόβια δεσμά σ' έναν αλήτη χρόνο
να συνεχίσω ν' ανασαίνω θέλω μόνο.

Ας είχα δύναμη να σπάσω τους καθρέφτες
να εξαφάνιζα τους κόλακες του ψεύτες,
αυτόν τον χρόνο που έχεις φύγει ν' αγνοήσω
να μείνω μόνο στην στιγμή πριν σε γνωρίσω.

Πέρασε χρόνος.