Του καημού αερικό ποιος τολμά να σε πιάσει,
ποιες αγάπες κερνάς, ποιον θνητό τυραννάς.
Τ' ουρανού ξωτικό, του παράδεισου γέννα
κι αν χρωστάς ηδονές δεν πληρώνεις κανέναν.

Καυτές οι ματιές και χείλη που καίνε
τι να 'ναι αυτό που πάλι σε ξεπερνά.
Τι κρύβει η καρδιά σου οι σκέψεις δεν λένε
όλα είναι γραμμένα στην δική σου ματιά.

Ποιος δικός σου θεός σε προστάζει να βγαίνεις
στα σοκάκια ν' ανάβεις παντού πυρκαγιές.
Σε ποιον τάζεις φιλιά, γεννάς και πεθαίνεις,
ποιο όνειρο σου θέλεις να το σκορπάς.

Του καημού αερικό ποιο τραγούδι σφυρίζεις,
ποιοι άνεμοι σε φιλούν, στο άγγιγμά σου ριγούν.
Ποιον αλήθεια αγαπάς και για ποιον θα δακρύζεις
τι να 'ναι αυτό που πάλι σε ξεπερνά.

Καυτές οι ματιές και χείλη που καίνε
τι να 'ναι αυτό που πάλι σε ξεπερνά.
Τι κρύβει η καρδιά σου οι σκέψεις δεν λένε
όλα είναι γραμμένα στην δική σου ματιά.