Βρε, τι κι αν είμαι εγώ φτωχός
και της ζωής μου ο τροχός,
για μένα κι αν δε γύρισε,
το κέφι μου δε λύγισε.

Ώιντε μπρε,
φτωχός κι αν βρέθηκα,
ζωή δε σε βαρέθηκα.

Εγώ ποτέ μου δε γερνώ,
με κέφι πάντα την περνώ,
και η ζωή η άχαρη,
για μένα είναι ζάχαρη.

Ώιντε μπρε,
φτωχός κι αν βρέθηκα,
ζωή δε σε βαρέθηκα.

Ζωή κι αν μ' έχεις φουκαρά,
δε λογαριάζω τον παρά,
έχω εγώ γι' αφέντη μου,
το κέφι και το γλέντι μου.

Ώιντε μπρε,
φτωχός κι αν βρέθηκα,
ζωή δε σε βαρέθηκα.