Οψές αργάς επέρνουνα τσ`αγάπης μου την πόρτα Τση βεργολύγερης, τση κόρης ‘π’ αγαπώ βρίχνω την πόρτα τζη ανοιχτή.

Βρίχνω την πόρτα τζη ανοιχτή την τάβλα τζη στρωμένη
Τση βεργολύγερης, τση κόρης ‘π’ αγαπώ και τ` αργυρό τζη το σκαμνί όμορφα στολισμένο.

Και τ`αργυρό τζη το σκαμνί όμορφα στολισμένο
Τση βεργολύγερης, τση κόρης ‘π’ αγαπώ και το λιγνό τζη το κορμί.

Κερά μου στο περβόλι σου εμπήκα για να κλέψω βιόλες μα σκλάβος πιάστηκα και δε μπορώ-α μισέψω