Ήρθες τσιγγάνα μου τη μοίρα να μου πεις,
εγώ τη μοίρα μου την είδα και την ξέρω.
Καταστροφές και μια αγάπη της ντροπής
μ’ έχουνε κάνει στη ζωή να υποφέρω.

Ο ουρανός μόνο δεν έπεσε ακόμα
να με πλακώσει με τ’ αστέρια του μαζί,
να γίνω ένα με της γης το μαύρο χώμα
το παιδεμένο μου κορμί γιατί να ζει.

Έχω τσιγγάνα μου στα στήθια μου φωτιά
κι ότι καλό και να μου πεις θα είναι ψέμα.
Ο χωρισμός, η αδικία κι η ψευτιά
είναι αγιάτρευτες πληγές που στάζουν αίμα.

Ο ουρανός μόνο δεν έπεσε ακόμα
να με πλακώσει με τ’ αστέρια του μαζί,
να γίνω ένα με της γης το μαύρο χώμα
το παιδεμένο μου κορμί γιατί να ζει.