Η νύχτα προχωράει κι εσύ κοιμάσαι
τα όνειρα σου ταξίδια και σταθμοί.
Απ’ όλες τις βραδιές μια δε θυμάσαι
στην αγκαλιά μου που σε ‘πνίγαν οι λυγμοί.

Δεν έχει πια λεωφορείο για Χαϊδάρι
διανυκτέρευση να ‘ρθεις να κοιμηθείς,
δεν άφησες στο πέρασμα σου ένα σημάδι
να το γνωρίσεις και να ξαναρθείς.
Δεν έχει πια λεωφορείο για Χαϊδάρι.

Βραδιάζεις με κρασί και αναμνήσεις
παλιές φωτογραφίες του στρατού
και μόνο τη δική μου θες να σκίσεις
τα βράδια που σε βλέπει από παντού.

Δεν έχει πια λεωφορείο για Χαϊδάρι
διανυκτέρευση να ‘ρθεις να κοιμηθείς,
δεν άφησες στο πέρασμα σου ένα σημάδι
να το γνωρίσεις και να ξαναρθείς.
Δεν έχει πια λεωφορείο για Χαϊδάρι.