Εγώ δεν θα κρατήσω τα άσχημα σου
κρατάω μόνο τις καλές στιγμές
ενθύμιο στα ρούχα το άρωμα σου
και χάνομαι αφού εσύ το θες.

Μόνος στην πόλη γυρνάω
τα βράδια πάντα ξενυχτάω
μου λείπεις μωρό μου σε θέλω
μα δεν μπορώ το μυαλό να πονάω.
Κουράστηκα να πολεμάω
τα όνειρα να κυνηγάω
να δίνω τα πάντα για σένα
και τίποτα πίσω να μη σου ζητάω.

Μα εσύ με θες αλλιώς να 'μαι
τόσες μέρες δεν μιλάμε
εσύ φταις και λυπάμαι
μα στο τέλος τώρα πάμε.
Αλλού εγώ, αλλού εσύ λεπτή γραμμή,
ποτέ δεν θα ‘μαι όπως με θες εσύ.

Δεν αλλάζω για κανέναν
είμαι από τα παιδιά τα παρεξηγημένα
που τις νύχτες τριγυρνάνε
μα έχουν μάθει δυνατά να αγαπάνε.
Κι αν με πλήγωσες πολύ
μίσος δεν κρατάω για σένα
κύκλος είναι η ζωή
περασμένα ξεχασμένα.

Δεν έχω να εξηγήσω σε κανέναν
ποια είναι η δικιά μου λογική
από μικρό παιδί μέσα στην τρέλα
δεν κλείνομαι στα πρέπει και τα μη.

Τώρα που λέμε αντίο
το ξέρω πονάμε και οι δυο
όσο περνάνε οι μέρες
το μυαλό στην καρδιά κάνει κρύο.
Κουράστηκα να το αναλύω
να μένω σε γκρίζο τοπίο
να δίνω τα πάντα για σένα
εγώ και πάντα να με διαλύω.

μα εσύ με θες αλλιώς να 'μαι
τόσες μέρες δεν μιλάμε
εσύ φταις και λυπάμαι
μα στο τέλος τώρα πάμε.
Αλλού εγώ, αλλού εσύ λεπτή γραμμή,
ποτέ δεν θα ‘μαι όπως με θες εσύ.

Δεν αλλάζω για κανέναν
είμαι από τα παιδιά τα παρεξηγημένα
που τις νύχτες τριγυρνάνε
μα έχουν μάθει δυνατά να αγαπάνε.
Κι αν με πλήγωσες πολύ
μίσος δεν κρατάω για σένα
κύκλος είναι η ζωή
περασμένα ξεχασμένα.