Τι θα ‘τανε ο κόσμος
αν εν σ’ είχα γνωρίσει
ο ήλιος το φεγγάρι
μπορεί και να ‘χε σβήσει.

Κι εσύ θέλεις να φύγεις
τώρα που σ’ έχω νιώσει
τώρα που της ψυχής μου
το αίμα σου ‘χω δώσει.

Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι
αν μου λείψεις θα μου λείψει η πνοή μου.
Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι
παραπάνω σ’ αγαπώ κι απ’ τη ζωή μου.

Που πας χωρίς εμένα
που σ’ έκανα θρησκεία
παντού θα σε γελούνε
παντού θα βρεις κακία.

Κοντά μου μόνο υπάρχει
στοργή και καλοσύνη
διψάς και στην καρδιά μου
να πιεις νερό σου δίνει.

Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι
αν μου λείψεις θα μου λείψει η πνοή μου.
Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι
παραπάνω σ’ αγαπώ κι απ’ τη ζωή μου.