Βάλτε όλοι μια φωνή
θέλουμε και εμείς ψωμί
έχει και η αγροτιά
και στομάχι και καρδιά.

Νύχτα και πρωί
ένα με τη γη,
χωρίς ανάσα μια,
φτάνει πια, φτάνει πια,
απεργία.

Μάνα κάτσε στη γωνιά,
άλλο γλέντι αρχινά
τώρα ήρθε ο καιρός
για να πάμε λίγο μπρος.

Νύχτα και πρωί
ένα με τη γη,
χωρίς ανάσα μια,
φτάνει πια, φτάνει πια,
απεργία.

Δε χωράνε λόγια πια,
παρατήστε τη δουλειά
με τραχτέρ απ’ το χωριό
για την πόλη μια και δυο.

Νύχτα και πρωί
ένα με τη γη,
χωρίς ανάσα μια,
φτάνει πια, φτάνει πια,
απεργία.