Κύλησαν βρέχοντας οι σκέψεις απ’ τ’ αυτιά μου
τις νύχτες που πνίγομαι στάζουν οι στιγμές.
Έγειραν δίπλα μου μεθυσμένοι υπνοβάτες
εφιάλτες γεμίζουν οι ζωές.

Μύρισαν τις στιγμές, τα τσιγάρα, το φόβο
μ’ ανάσες και άρωμα πάνω στα μαλλιά.
Εγώ τελείωσα γι αυτό και ξεκόβω
μα ότι διώχνω το αγαπώ με πόνο.

Μαξιλάρι μου άυπνο γεια σου,
μαξιλάρι μου άυπνο γεια σου
ξεκουράσου, θα σ’ αφήσω να ξεκουραστείς.
Μαξιλάρι μου άυπνο γεια σου,
ξεκουράσου, ξεκουράσου
σου αφήνω τα όνειρα μου να ονειρευτείς.

Άδειασα κάποτε το σκοτάδι στη μέρα
και αστέρια που σβήνουν στο άπειρο κενό.
Μέσα μου έκαιγε τριγυρνούσε μια σφαίρα
η χρυσόμαυρη σφαίρα για όσους δεν ζητούν.

Μαξιλάρι μου άυπνο γεια σου,
μαξιλάρι μου άυπνο γεια σου
ξεκουράσου, θα σ’ αφήσω να ξεκουραστείς.
Μαξιλάρι μου άυπνο γεια σου,
ξεκουράσου, ξεκουράσου
σου αφήνω τα όνειρα μου να ονειρευτείς.