Ούτε πρωτότυποι, και ούτε μίμοι, όταν
προσφεύγουμε στη μέθοδο των αντιστοιχιών.
Των προεκτάσεων, συμμέτρων, της πραγματικότητας.
Απεικονίσεως των εδώ σε κόσμους άλλους,
αλλάζοντας τις υποστάσεις αλλ’ αφήνοντας
δεσμούς, τις σχέσεις και τις διαθέσεις,
ώστε να διαγράφεται το πρότυπο και
να γεννιέτ’ αίσθημα μνήμης. Και ασφαλείας.