Να ρωτήσουμε το Χειμώνα
Να ρωτήσουμε το Χειμώνα να μας πει επιτέλους
Πώς κατάφερε να σβήσει τη βρισιά
Στη ράχη του Πενταδάχτυλου

Σαράντα πέντε χρόνια τσακωνόμασταν
Ποιος θα μπογιατίσει τη ντροπή
Ποιος θα πιάσει τον κουβά με τη μπογιά
Ποιος το πινέλο
Ποιος θα κρατάει τσίλιες μη μας δει ο εχθρός

Δεν πήγαμε ποτέ στο ραντεβού.
Κι ήρθε ένας Χειμώνας μικρός
Ένας Χειμώνας παιδί δέκα μερών
Και τα κατάφερε

Δεν είναι χιόνι δεν είναι χιόνι
Μην πεις πως είναι χιόνι
Δεν είναι
Είναι η πίκρα που άσπρισε στα μαλλιά
Είναι η αγανάκτηση που χύθηκε
Αρρώστια λευκή
Που έκρυψε τα λόγια της ντροπής
Δεν είναι χιόνι δεν είναι χιόνι μην το πεις
Είναι το κλάμα που στέγνωσε προχτές
Κι όπως κοιτάζαμε το βουνό
Νομίζαμε πως ήρθε η Ελευθερία
Προσωρινά