Ο Άγγελος στο ξύλο. Τρίζω.
Γυρισμένα μέσα μου τα μάτια του.
Τρυφεροί άσπροι βολβοί-
Στον αμφιβληστροειδή
Ήδη, αργά,
Ο άλλος γαλαξίας εντυπώνεται-

Ο Προφήτης στο κήτος. Εξεμώ.
Διαλυμένο το φάσμα του σε κύτταρα φωνήεντα
Τα πράσινα, τα μαύρα, τα συριστικά-
Στα ουράνια σώματα, στα πάνδημα σώματα
Η αφροδίσια μόλυνση απλώνει-

Ο Ποιητής στο κλουβί. Κρώζω.
Χτυπιέται στα κάγκελα,
Το φτερό μου αναφλέγεται
Χτυπιέμαι στα κάγκελα, η γλώσσα του σκίζεται.
Το κρανίο του ανοίγει. Αδειανό.
Το μυαλό μου φωσφορίζει στη φορμόλη-