Είμαι
στο καθρέφτη
κάποιος με καλύτερη τύχη
απ’ ότι είχα εγώ.
Κάποιος
με μια παράλογη δικαιολογία
για τον τρόπο
που με χρησιμοποίησε η ζωή.

Αυτός ο κάποιος,
με ξυράφι αστραφτερό
που κόβει μια όψη
εγκαταλελειμμένη στην αλληγορία,
αποκαθιστά το χαμόγελο
για το οποίο γεννήθηκα
και έπαψα να έχω,
με διορθωτικό σβήνει
τις άχρηστες σελίδες της μνήμης,

και όντως επιπόλαια ωραίος,
σκέπτεται σύννεφα για μένα
εκεί που σύννεφα δεν υπάρχουν.