Ένα τηλεφώνημα στις 8 το πρωί θα μπορούσε να εγκαινιάσει ευχάριστα τη μέρα μου
(στο αριστερό μου χερι το ακουστικό, το δεξί να κρατάει το πέος για κατούρημα),
αλλά ακούγοντας επί σαράντα λεπτά για κομμωτήρια, περιποίηση προσώπου, μανικιούρ, μασάζ το απόγευμα (η χύτρα να εκρήγνυται σαν ηφαίστειο) -
πρόβα στη μοδίστρα ("Αγόρασα το ύφασμα στο Μιλάνο."),
επίσκεψη στο σούπερμαρκετ για πατέ και χαβιάρι
("Έχω τραπέζι αύριο βράδυ.")
Και - "Μιάς και το’ φερε η κουβέντα, αγόρασα καινούργιο αυτοκίνητο, αλλά δεν αποφάσισα τι χρώμα."
Και - "Το σπίτι στο νησί χρειάζεται καινούργια παντζούρια."
Και - "Α, δε σού’ πα, ο Γ παρήγγειλε δυο καινούργια βαπόρια στη Κίνα."
Και - "Πρέπει να πάρω ένα δώρο για το γάμο της Δ."
Και - "Η Α και ο Κ είναι σε δίαιτα. Καιρός ήταν!"
Και - "Η Σ αγόρασε ένα ωραίο παλιό σεκρετέρ στο Λονδίνο."
Και - "Έδωσα της μαμάς τους πίνακες για συντήρηση."
Και - ο κηπουρός... ο σωφέρ... οι υπηρέτριες... οι νταντάδες...

Τι κόσμο αρνήθηκα για χάρη της ποίησης!