Μπορεί να είναι άδικο που μιλάω για σένα
εσύ έχεις όμως πάνω σου τα μάτια όλα στραμμένα.
Είσαι ένα φαινόμενο που λες κοινωνικό,
έχεις γίνει μόδα, μα και κάτι μαζικό.

Γι’ αυτό σου χαλαλίζω τα λίγα αυτά λεπτά,
για ένα ψιλοκράξιμο, εσύ ξέρεις απ’ αυτά.
Γι’ αυτό σου αφιερώνω αυτούς τους λίγους στίχους,
κι αυτούς που δε γουστάρεις τους δικούς μου μόνο ήχους.

Θέλοντας να θίξω τη μιζέρια της ψυχής σου,
σου τραγουδάω και σου λέω άντε γαμήσου,
μ’ όλα τα αποβράσματα που ζούνε σαν κι εσένα
και όλα εκείνα που είχες χρόνια ειπωμένα.
Εσύ η πιπίλα ενήλικων μωρών,
εσύ ο αρχηγός όλων των εκλεκτών
που η δήθεν μαγκιά σου πάντα μέσα σε σελίδες
είναι φτιαγμένη για όλα αυτά που εσύ δεν είδες.
Για τις φαντασιώσεις σου τις σεξουαλικές
και όλες τις αρχές σου τις μηδενιστικές,
Σα γνήσιος λεμές που την πουστιά μόνο αγαπάει,
βρήκες επιτέλους εδώ ό,τι σου πάει.

Σε φτιάξαν όλοι αυτοί στα πρότυπα ενός βλάκα.
Έναν βλάχο γιάπη με εξέλιξη μαλάκα.
Στημένος παντογνώστης που στο χέρι έχει πένα
με σκοπό να γίνει είδωλο για όλα τα χαμένα

που θέλουν στο χαρτί ό,τι και στο κρεβάτι·
μία μπάσταρδη γλώσσα και έναν έρωτα απάτη,
όπως τα πουκάμισα που `ναι κολλαρισμένα
τα μαλλιά τους που χρόνια τώρα είναι κολλημένα.
Σ’ εκείνα τα κρανία με τα κενά αέρος
και τα κόμπλεξ για το πέος,
εσύ έχεις το φάρμακο, βάρα τους τη δόση
ένα καλό εξώφυλλο μπορεί να τα σηκώσει.
Και να σου στα ύψη πάνε πάλι οι πωλήσεις,
χωρίς να πρέπει εσύ ποτέ να μιλήσεις
και έχεις και παράπονο και νιώθεις αδικίες,
εσύ ο πιο καλός συλλέκτης πια στις μαλακίες.
Σα γνήσιος λεμές που την πουστιά μόνο αγαπάει,
βρήκες επιτέλους εδώ ό,τι σου πάει.
Τη συμβουλή μου άκου, εγώ θέλω να σωθείς
κι όσο είναι καιρός, πήγαινε αλλού να γαμηθείς.

Σα γνήσιος λεμές που την πουστιά μόνο αγαπάει
βρήκες επιτέλους εδώ ό,τι σου πάει.