Σμοκοβίτης:
Διαρκώς με τυραννάς και με παιδεύεις,
διαρκώς με ειρωνεία μού μιλάς.
Μες στα μάτια με κοιτάς, μα κοροϊδεύεις,
αλλού το πας, αλλού το πας.

Ρεφρέν:
Φτάνουν πια, φτάνουν πια
τα σκληρά σου παιχνίδια.
Στη δική μου καρδιά
δεν περνάς μ’ αντικλείδια.

Κόρου:
Τα καμώματά σου πια δεν τα αντέχω,
τα φερσίματα αυτά που μου πουλάς.
Απ’ το τίποτα πια τίποτα δεν έχω,
δεν μ’ αγαπάς, δε μ’ αγαπάς.

Ρεφρέν:
Φτάνουν πια, φτάνουν πια
οι λαθραίες αγάπες,
δε γεμίζει η καρδιά
με φιλιά κι αυταπάτες.