Δε λέει το ξημέρωμα ακόμα να'ρθει
Μες το μυαλό μου καρφωμένο είσαι αγκάθι
Τα πράγματα που βλέπω γύρω σε θυμίζουν
Και στου ποτού τη ζάλη, εικόνες σου, γυρίζουν
Και όλα εδώ σκοτεινά, σα σπασμένα γυαλιά
Η καρδιά κομματιάζεται για εσένα
Και όλα εδώ σκοτεινά, το δωμάτιο γυρνά
Και η μορφή σου μπουκάλια αδειασμένα
Τα όνειρα στην άκρη, κάστρα γκρεμισμένα
Τα λόγια που είχες πεί, σα φύλλα σκορπισμένα
Μα ζώντανή μία εικόνα πνίγει το μυαλό μου
Να σου φωνάζω στάσου, γύρνα για καλό μου
Και όλα εδώ σκοτεινά, σα σπασμένα γυαλιά
Η καρδιά κομματιάζεται για εσένα
Και όλα εδώ σκοτεινά, το δωμάτιο γυρνά
Και η μορφή σου μπουκάλια αδειασμένα
| Δεν λέει το ξημέρωμα απόψε να `ρθει
μέσ στο μυαλό μου καρφωμένο είσαι αγκάθι
τα πράγματα που βλέπω γύρω σε θυμίζουν
και στου ποτού την ζάλη εικόνες σου γυρίζουν
Κι όλα εδώ σκοτεινά σαν σπασμένα γυαλιά
η καρδιά κομματιάζεται για σένα
κι όλα εδώ σκοτεινά το δωμάτιο γυρνά
και η μορφή σου μπουκάλια αδειασμένα
Τα όνειρα στην άκρη κάστρα γκρεμισμένα
τα λόγια που είχες πει σαν φύλλα σκορπισμένα
μα ζωντανή μια εικόνα πνίγει το μυαλό μου
να σου φωνάζω στάσου γύρνα για καλό μου
Κι όλα εδώ σκοτεινά σαν σπασμένα γυαλιά
η καρδιά κομματιάζεται για σένα
κι όλα εδώ σκοτεινά το δωμάτιο γυρνά
και η μορφή σου μπουκάλια αδειασμένα
|