Χειμώνας στην Αθήνα με βροχή.
Πεζόδρομος στο κέντρο, Κοραή.
Χαρτόκουτα κρεβάτια που κοιμίζουν.
Άπιαστα όνειρα στα μάτια φτερουγίζουν.

Μες στη λερή κουβέρτα σου φυλάς εφημερίδες.
Επίκαιρα, κοινωνικά, χαμένες Ατλαντίδες.
Κάποτε τις ξεφύλλιζες σε μια μικρή κουζίνα.
Τότε που είχες μια δουλειά και έβγαζες το μήνα.

Ζηλεύουν τα βιβλία σου που τα δικά σου μάτια
έχουνε δει τόσα πολλά έξω στα σκαλοπάτια.

Δίχως να φας, χωρίς να πιείς σε μια γωνιά διαβάζεις.
Μ΄ αυτή τη δίψα για ζωή, τη φτώχεια συναρπάζεις.
Το βράδυ στο προσκέφαλο, χάρτινο μαξιλάρι
και τ’ όνειρό σου μακριά, πολύ μακριά σαλπάρει.

Ζηλεύουν τα βιβλία σου που τα δικά σου μάτια
έχουνε δει τόσα πολλά έξω στα σκαλοπάτια.