Είμαστε μια τάξη
πολύ, πολύ εντάξει
κι οι δάσκαλοι μας έχουνε
μη βρέξει και μη στάξει.

Μια φορά το δέκα κάνει πάντα δέκα
ο Άρης αγαπάει την Αλέκα
την Αλέκα, την ψηλόλιγνη σαν στέκα.

Δυο φορές το δέκα είκοσι μας κάνει
η Αλέκα αγαπάει όμως τον Γιάννη
τον Γιάννη, που ’ναι μαύρος σαν τηγάνι.

Τρία επί δέκα κάνουνε τριάντα
ο Γιάννης αγαπάει τη Μιράντα
τη Μιράντα, που ’ναι μουτρωμένη πάντα.

Τέσσερα επί δέκα κάνουνε σαράντα
αγαπάει όμως και την Αλεξάντρα
που μιλάει και τραγουδάει σαν γαλιάντρα.

Πέντε επί δέκα μας κάνουνε πενήντα
ο Γιώργος αγαπάει την Μπελίντα
που ’χει τσακωθεί με τη Λουσίντα.

Έξι επί δέκα, εξήντα στο τσεπάκι
η Μπελίντα αγαπάει όμως τον Τάκη
που είναι παχουλός σαν αρκουδάκι.

Εφτά φορές το δέκα μας κάνουν εβδομήντα
ο Τάκης αγαπά όμως τη Φρίντα
που είναι κολλητή με τη Λουσίντα.

Οχτώ φορές το δέκα μας κάνουνε ογδόντα
η Φρίντα αγαπά όμως τον Νώντα
κι αγαπά και άλλους δέκα από σπόντα.

Εννιά φορές το δέκα κάνει ενενήντα
ο Νώντας αγαπάει την Αΐντα
κι αγαπάει και τη Φρίντα και τη Λίντα.

Δέκα επί δέκα κάνει εκατό
μα η Λίντα αγαπάει μοναχά το παγωτό
και θα γίνει μια χοντρή, κιλά εκατό.