…Είχα από τότε φτιάξει δύο εαυτούς· ο ένας γαλήνιος

κούρνιαζε, αγάπαγε τα γύρω του καλά διατεθειμένος

τον άλλο τον ερέθιζε ο γλυκός κίνδυνος που κρύβει άγνωστο σώμα.

Ονόμαζα γαλήνη το χειμώνα, την τρέλα καλοκαίρι

και μεταμορφωνόμουνα σε άγγελο χειμερινό, σε σατανά της ζέστης.

Η μάνα μου ετρόμαζε μ’ αυτές τις δύο μου φύσεις.