Μ’ ένα ρείκι, μ’ ένα δυόσμο
μ’ ένα φύλλο κερασιάς
φτιάχνω το δικό μου κόσμο,
κι είν’ ο κόσμος της καρδιάς.

Μ’ ένα ρόδο, μ’ έν’ αστέρι,
μ’ αστεράτη ακρογιαλιά
φτιάχνω στο Θεό αγιοκέρι
ζωγραφίζω μια καρδιά.

Μ’ έν’ αστέρι κάθε βράδυ
σχεδιάζω το Θεό,
κι έτσι μοιάζει το σκοτάδι
με καράβι φωτεινό.