Παιδί είχα ένα ανεμόμυλο παιχνίδι
γαλάζιο φουρφουράκι στον αέρα
µα έλα που µου ζητούσε κι άλλη ανάσα,
µα έλα που µου ’πε ας τρέξουμε πιο πέρα,
µα έλα που εσένα αντίκρισα µια μέρα.

Αγάπη της καρδιάς µου, αγάπη μόνη,
ποιό ναι σου είπε η ζωή µου όταν σε είδα,
το ναι που λέει εκείνος που ζυγώνει,
το ναι που δεν κρατάει σπαθί κι ασπίδα
µα δένει την καρδιά του µ’ αλυσίδα.

Στον κόσμο τώρα ξέχασα τί θέλω
δεν έχει χρόνο η άνοιξη ούτε μήνα
χορεύοντας στο φως η γη γυρνάει
γυρνάει στο φως η γη σαν μπαλαρίνα
λες κι είχαν μουσική τα µάτια εκείνα.

Αγάπη της καρδιάς µου, αγάπη μόνη,
ποιό ναι σου είπε η ζωή µου όταν σε είδα,
το ναι που λέει εκείνος που ζυγώνει,
το ναι που δεν κρατάει σπαθί κι ασπίδα
µα δένει την καρδιά του µ’ αλυσίδα.