Το φυλακτό της μάνας μου
το ουρλιαχτό του ανέμου
και μείς δυο ανθέ μου
στα πρόθυρα πολέμου
σώματα ακουμπισμένα
σε σίδερα αναμμένα.

Πεσμένος στα πατώματα χορεύω με τα γόνατα
με μάτια καρφωμένα στο καθαρό σου βλέμμα.
Χορεύω με τα γόνατα πάνω σε σημειώματα
που έγραψα για σένα, για σένα και για μένα.

Δαίμονες και δαιμονικά
πίνουνε στην υγειά μας
κέρνα με απ’ τα δικά μας
από τα γιατρικά μας
ν’ αλλάξει το χαρτί μας
μαζί κι η φυλακή μας.

Πεσμένος στα πατώματα χορεύω με τα γόνατα
με μάτια καρφωμένα στο καθαρό σου βλέμμα.
Χορεύω με τα γόνατα πάνω σε σημειώματα
που έγραψα για σένα, για σένα και για μένα.