Κάποτε θα ανταμώσουμε και πάλι.
θα είμαι ένας άλλος, θα είσαι μια άλλη.
θα με κοιτάξεις, θα σε κοιτάξω.
θα ζήσουμε ξανά, μέσα από μια ματιά, την οδύνη.
θα ζήσουμε ξανά, μέσα από μια ματιά, την ηδονή.
Κάποτε θα ανταμώσουμε και πάλι.
θα είμαι ένας άλλος, θα βγαίνει από μέσα μου ένας νέος
και θα τον σπρώχνω, θα του κλείνω την πόρτα,
γυρνώντας σου την πλάτη.
Κάποτε θα ανταμώσουμε και πάλι, θα είσαι μια άλλη,
θα το σκάσει από τη μικρή σχισμή του ματιού σου,
μια σταγόνα που δε θα ονομάσεις δάκρυ,
για να μην το παραδεχτείς.
Κάποτε θα ανταμώσουμε και πάλι,
τσακισμένα τα κορμιά μας από τα χρόνια.
Οι ψυχές μας με μια φωνή θα ουρλιάξουν: «Ανάθεμά σας…»