Το ρολόι κομίζει θάνατο
την ίδια στιγμή που η μέρα αρχίζει
στα μάτια των υποτιθέμενων ζωντανών
ένα παράπονο κροταλίζει
ταλαιπωρημένες γραμμές
σε ένα κόσμο μικρής διανοητικής ευμάρειας
πουλώντας ακριβά μαθήματα διαύγειας
στάχτες και ερείπια
προξενούν ενόχληση στην κοινωνία
Θυμίζουν πως ο θάνατος έρχεται με δύο τρόπους
Άπαξ ή με δόσεις.
Όμορφα
ανοίγεις τα μάτια σου ωραία
ερωμένη
σ’ ένα κόσμο που δε σ’ αντάμωσε
ούτε σε περιμένει
κι αν η έλλειψη μαγείας
προέρχεται από τη μόνωση
που αναμοχλεύει η εσώτερη σου σάρκα
Όταν ανοίγουν οι πόρτες
ακούς πως οι πρώτες λέξεις του Θεού
σημαίνουν
στο μεγάλο ταξίδι
πάντα
αξιοθρήνητα ή αλληλένδετα μόνη