Λίγο μιλώ,

λίγο γελώ,

λίγο όμως και κλαίω,

γιατί δεν νιώθω το πολύ,

γιατί δεν μετανιώνω

που πάλι θέλησα να πω

πως σ’ αγαπώ

και θέλω

συ να μου μάθεις

την αυγή,

τη νύχτα,

το φεγγάρι,

συ να με πας,

να με μεθάς

με λέξεις

του ονείρου.