Δίλημμα, ήσουν μεγάλο δίλημμα
μα έλαβα το μήνυμα, ποιο δρόμο να διαλέξω.
Έκλαψα, στην επανάληψη έπαιξα
τις αντοχές μου έκαψα και άλλο δεν θα παίξω.

Κόκκινα φεγγάρια γίναν τα σημάδια
που άφησες πάνω στο σώμα μου.
Κόκκινα φεγγάρια έκαψαν τα βράδια
σαν να μη σε έζησα αλλού.
Σαν deja vu, σαν deja vu, σαν deja vu,
σα να μη σε έζησα αλλού
σαν deja vu.

Πιο πολύ, ο έρωτας σου πιο πολύ
αγγίζει την υπερβολή πες μου τι θες εντέλει,
τι θέλεις τελικά.
Τώρα πια, δεν έχει άλλο τώρα πια
είσαι το χθες κι εγώ φωτιά στο αύριο που ανατέλλει.

Κόκκινα φεγγάρια γίναν τα σημάδια
που άφησες πάνω στο σώμα μου.
Κόκκινα φεγγάρια έκαψαν τα βράδια
σαν να μη σε έζησα αλλού.
Σαν deja vu, σαν deja vu, σαν deja vu,
σα να μη σε έζησα αλλού
σαν deja vu.

Θα μου κάνεις κακό,
το έχω ξανά δει το έργο gigolo
τάζεις γη και ουρανό, δε μπορώ να αντισταθώ
η καρδιά το θέλει κι ας το μυαλό μου ξέρει
πως πρέπει να αρνηθώ, είμαι μαζώ
που είναι η chika ποιος έχει κλέψει την καρδιά σου ρωτώ
με τριγυρνάς σαν τον καπνό απ’ το τσιγάρο που κρατώ
που σχηματίζει σύννεφα στου μυαλού μου τον ουρανό.

Κόκκινα φεγγάρια γίναν τα σημάδια
που άφησες πάνω στο σώμα μου.
Κόκκινα φεγγάρια έκαψαν τα βράδια
σαν να μη σε έζησα αλλού.
Σαν deja vu, σαν deja vu, σαν deja vu,
σα να μη σε έζησα αλλού
σαν deja vu.