Άλλο ένα βράδυ ψάχνω φως απ’ τη δική σου λάμψη
σε ποιους ουρανούς χαρίζεις όλα αυτά που έχω χάσει.
Όσο δυνατή κι αν είμαι δε μπορώ να συνηθίσω
είναι όλα τόσο λίγα αν μαζί σου δεν τα ζήσω.

Απόψε κάτι λείπει
κι είσαι εσύ καρδιά μου, πού δεν είσαι εδώ,
απόψε κάτι λείπει μέσα από την αγκαλιά μου.
Απόψε κάτι λείπει
κι είσαι εσύ καρδιά μου, νιώθω το κενό,
δε άλλαξαν ποτέ, ποτέ, ποτέ τα συναισθήματά μου.

Περιμένω να γυρίσεις και τη πόρτα να χτυπήσεις
θέλω πάλι όλα να’ ναι έτσι όπως τα θυμάμαι.
Περιμένω δε σ’ αφήνω κι όλη τη ζωή μου δίνω
κάποια μέρα εμείς οι δύο να ‘μαστε μαζί αγκαλιά.

Σε χαμένα μονοπάτια ταξιδεύει το μυαλό μου
δε μπορώ να νιώσω ξένο ότι ήτανε δικό μου.
Πράγματα σου ξεχασμένα φέρνουν στο μυαλό εικόνες
τα δικά μας καλοκαίρια έχουν γίνει πια χειμώνες.

Απόψε κάτι λείπει
κι είσαι εσύ καρδιά μου, πού δεν είσαι εδώ,
απόψε κάτι λείπει μέσα από την αγκαλιά μου.
Απόψε κάτι λείπει
κι είσαι εσύ καρδιά μου, νιώθω το κενό,
δε άλλαξαν ποτέ, ποτέ, ποτέ τα συναισθήματά μου.

Περιμένω να γυρίσεις και τη πόρτα να χτυπήσεις
θέλω πάλι όλα να’ ναι έτσι όπως τα θυμάμαι.
Περιμένω δε σ’ αφήνω κι όλη τη ζωή μου δίνω
κάποια μέρα εμείς οι δύο να ‘μαστε μαζί αγκαλιά.