Βροχή κυλιέται πάνω στα φύλλα
πιάνει τον κήπο μια ανατριχίλα
φθινοπωρίαζει πάνω στον κόσμο σου.
Γίνανε μούσκεμα τα παπούτσια
φτύνει ένα σύννεφο τα κουκούτσια
πάνω στον κόσμο σου, στον κόσμο σου.
Κι εγώ γυρίζω να πω συγνώμη
μα δεν περνάω, κλείσαν οι δρόμοι
που παν στον κόσμο σου.

Δεν έχω άλλον τέτοιο πόνο νιώσει
ότι σου είπα το ‘χω μετανιώσει,
μες απ’ το τζάμι έχει η ζωή θολώσει
ότι σου είπα το ‘χω μετανιώσει,
μετανιώσει.

Μες στο δωμάτιο το ίδιο θέμα
κάθε ειδοποίηση είναι ψέμα
γιατί δεν έρχεται από τον κόσμο σου.
Κυλάει το δάχτυλο στην οθόνη
το κατεβάζω μα δεν τελειώνει
δεν πάει στον κόσμο σου στον κόσμο σου.
Θέλω να στείλω μα δεν το κάνω
θα βάλω Νέτφλιξ και θα πεθάνω
μακριά απ’ τον κόσμο σου

Δεν έχω άλλον τέτοιο πόνο νιώσει
ότι σου είπα το ‘χω μετανιώσει,
μες απ’ το τζάμι έχει η ζωή θολώσει
ότι σου είπα το ‘χω μετανιώσει,
μετανιώσει.

Δεν έχω άλλη τέτοια αγάπη νιώσει
ότι σου είπα το ‘χω μετανιώσει,
σβήνω τα αστέρια για να ξημερώσει
ότι σου είπα το ‘χω μετανιώσει,
μετανιώσει.