Στις πασαρέλες των μπαρ
σώματα διαθλώ μένα
στο μπλαζέ των γλαρών βλεμμάτων
βαδίζουν υπνωτισμένα
ανάμεσα στις άδηλες αναπνοές
των λάγνων ιδιοκτητών τους
αναζητώντας με συλλεκτικό οίστρο
την κεφαλή που τους ταιριάζει

Καθώς, νηφάλια και σε εγρήγορση,
η ιέρεια-γκαρσόνα
τρέχει με έκδηλη προθυμία
να σερβίρει το καλαμάκι
που θα ρουφηχτούν οι χαλκομανίες
των διηθημένων τους υπάρξεων

* * * * * * * *

Γύρισα τη φόδρα του παλτού
μου ανάποδα – κι είδα το μαύρο
βελουδένιο μου πουκάμισο
ν’ απομακρύνεται στη νύχτα