Πέρασα όλη μου τη ζωή

Σ’ αυτό το ξενοδοχείο

Περιμένοντας να έρθεις.


Χωρίς δικό μου σπίτι.


Χωρίς ένα συρτάρι για έναν φίλο.


Ακούγοντας το βόμβο του καλοριφέρ

Τρώγοντας στα κλεφτά, πίνοντας μπύρες.


Έρχονταν να με δουν, τους έλεγα όχι

Μήπως τηλεφωνήσεις.


Κάθε στιγμή έτοιμος να φύγω

Έτοιμος για τον ερχομό σου.


Πέρασα νύχτες σιωπηλός και σου μιλούσα.

Απ’ το να παίζω στο μυαλό το σμίξιμό μας

Έγινα σκηνοθέτης ουρανών.


Η απουσία σου μόνο μ’ έκανε

Ν’ αντέξω αυτή την ύπαρξη.


Τώρα στοχεύω με το βλέμμα ένα καρέ γαλάζιο

Άδειο το θέλω από τυφώνες και πουλιά.


Αυτό το σύννεφο με κυνηγά όλη μέρα.