Σε ψάχνω κάτω απ’ το δέρμα μου,
μέσα σε μια θάλασσα από λυπημένες τρικυμίες,
στους έρημους λόφους της ιλαρής σιωπής,
στους θεσπέσιους ουρανούς των ονείρων.

Σε ψάχνω στα θεόρατα βάθη του κόσμου μου,
μέσα στα κρυμμένα φαράγγια των οδυνηρών σκιών,
στους ανέμους που ξεφυσούν το ανείπωτο,
στους γαλαξίες των οραματισμών.

Σε βρίσκω διάφανο,
να ταξιδεύεις στα έγκατα της ψυχής μου,
Άχρονο,
Άπειρο,
Αιώνιο,
Αρχαίο Φως,
Διάπυρη λάμψη,
που αναβλύζει απ’ τις κρήνες της αγάπης
και χρυσώνει με αιωνιότητα
το πολύπαθο της ύπαρξης.