Πάει πολύς καιρός από τότε, μέσα σε σήψη
ανάμεσα σε στείρες τηλεοράσεις κι εχθρικά ραδιόφωνα
μουσικές αυλές κακόηχες εκκλησίες άγευστες χειρονομίες
πρωινά καφενεία γεμάτα νυχτοφύλακες κι οργανοπαίχτες
σε μια γειτονιά παράξενα γεμάτη καφέ γάτες,
που άρχισε η αποσύνθεση.

Πάει ένας χρόνος τριγυρισμένος γάτες.
Μακρινές οι γνώριμες φωνές ξένες οι γλώσσες αρχαία οικόπεδα,
το σώμα τριγυρίζουν κατσαρίδες το λοιδορούνε,
μαυρισμένοι οι τοίχοι πλαστικές κουρτίνες μονήρεις νύχτες.
Εδώ, οι γάτες μόνο κοιμούνται αγκαλιασμένες.