Πέρα από κάθε μέτρο, θέλω και πάλι να υβρίσω
νέος και πάλι να αισθανθώ, ωραίος και δυνατός
στεφάνι δάφνινο να μ’ αποθέσουν στους βοστρύχους
και ως γενναίος χιλίαρχος να βαδίσω σε νέα μάχη.

Υπεροψία και μέθη να νιώσω επίμονα και βασανιστικά
και οίηση στο αίμα και αλαζονεία στη λέμφο
με κομπορρημοσύνη στο βλέμμα, ρεβανσισμό στις φλέβες...

Χρόνια μετά, θα λένε, πώς το επέτυχε και με μία κίνηση
γύρισε πίσω το μεγάλο ποτάμι, πίσω στις πηγές
ανέβηκε κρυφά κόντρα στους καταρράκτες κι έπιασε
στον ύπνο το ξένο ασκέρι, χάλασε τους Αγαρηνούς
κι επέστρεψε, κύμβαλο αλαλάζον με τη μεγάλη παλινόρθωση
πάνω στους ώμους της στρατιάς, σ’ έναν θρίαμβο αλησμόνητο
σε γενεές επί γενεών.