Τη χτύπησε αρρώστια ξαφνικά και το μυαλό της έφυγε στους κάμπους
κι η αγαπημένη άρχισε γράμματα να γράφει ατελείωτα στους γαλαξίες
να κλαιν σπαραχτικά οι λέξεις της βοριά να φυσάνε παγερό
νύχτα κλινήρης να εισβάλλει ο νους της στα βάραθρα της σκέψης της.

Ξοδεύει χρήματα σαν γέλια ηχηρά, εξαπατά εμπόρους λωποδύτες
τη νύχτα το άρρωστο μυαλό της ανοίγει χρωματιστές βιτρίνες
τα τζάμια σπάει κλέβει υφάσματα ταγέρ και τσάντες πολυεθνικές
τη μέρα που κοιμάται βλέπει όνειρα ληστείες πολυκαταστημάτων.

Χρεώνει κάρτες μυθικά ποσά να τον εκδικηθεί κλέβει τους κωδικούς του
παλιά χαρτονομίσματα συλλέγει κρύβεται σε δοκιμαστήρια ρούχων
πληρώνει με τεράστια κατάθλιψη μετρώντας την σε δάχτυλα χιλιάρικα
τράπεζες ξεγελά λογαριασμούς ανοίγει εξωφρενικούς και τους πουλάει.

Εκείνος σιωπηρά μετράει ενοχές και όλο δανείζεται να τις ξεπληρώσει
χαράματα διαβάζει τα σκονάκια της και οικτίρει το μέγα έλεός της
πίνει ωκεανούς τις τύψεις του που ανέραστη νεκρή τη μεταμόρφωσε
και υποφέρει μυστικά ώσπου να γίνουν και οι δυο το ίδιο χώμα.