ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ… Καλώς ήλθατε!
Βρισκόμαστε σε μεγάλο εξοχικό
με κτήματα που τα δουλεύουν ντόπιοι.

Σήμερα τα παιδάκια τους ντυμένα
ομοιόμορφα με ψευτοκουστουμιές
σερβίρουν τα ποτά στους καλεσμένους:

Ο πρέσβης, ο καθηγητής, ένας γιατρός,
ο ευρωβουλευτής, η γηραιά κυρία του
—κάνει για art σπουδές ακόμα στο Παρίσι—
διάσημοι ζωγράφοι και πολλοί,
συμμαθητές σε κάτι, τέλος πάντων…

Ο άρχοντας αγέρωχος, ντυμένος ελαφρά,
στιλ αποικιακό και σκούρο ναυτικό κασκέτο,
στέλνει το βλέμμα του να πλανηθεί σ
τις κορυφές του χιονισμένου Ολύμπου.

Ύστερα στρέφεται σε κάποιο βεληγκέκα:

—Εδώ μ’ αρέσει να ζω
βλέπω τα λημέρια των ανταρτών
βλέπω τα παλάτια των Θεών
βλέπω το δρομολόγιο του Παύλου.

Ο Ελληνισμός παρελαύνει στη φαντασία μου…