Μίλα λοιπόν!
Πες κάτι
για να νυστάξει το δωμάτιο.
Βρες μια λέξη
-ας είναι πέτρα-
και πέταξέ την στο νερό
να τη μαζέψει η καληνύχτα
με το συρτό της δίχτυ.
Άσε ένα ρήμα βοηθητικό,
σακχαρόπηκτο,
στο στόμα της αϋπνίας,
μήπως το καταπιούν
οι αφρισμένες ώρες
και ησυχάσουν.
Έχω έναν πόθο πειρατικό,
-μαύρη σημαία στο στέρνο μου-
που άρπαξε το τιμόνι
και μια ανταρσία στο κορμί
που με κλίνει επικίνδυνα
στου «άνευ»
την πιο πλάγια πτώση.
Γι αυτό μίλα!
Μη φοβάσαι!
Κάποιας δικής μου Οδύσσειας
η νύχτα απαγγέλει αποσπάσματα
κι αθώες ραψωδίες.
Εσύ δεν κινδυνεύεις!
Αύριο, όλα ανήκουστα.
Δεμένα στο κατάρτι.