Γαῖα θεά, μῆτερ μακάρων θνητῶν τ’ ἀνθρώπων,
παντρόφε, πανδώτειρα, τελεσφόρε, παντολέτειρα,
αὐξιθαλής, φερέκαρπε, καλαῖς ὥραισι βρύουσα,
ἕδρανον ἀθανάτου κόσμου, πολυποίκιλε κούρη,
ἣ λοχίαις ὠδῖσι κύεις καρπὸν πολυειδῆ,
ἀιδία, πολύσεπτε, βαѳύστερν', ὀλβιόμοιρε,
ἡδυπνόοις χαίρουσα χλόαις πολυανθέσι δαῖμον,
ὀμβροχαρής, περὶ ἣν κόσμος πολυδαίδαλος ἄστρων
εἱλεῖται φύσει ἀενάωι καὶ ῥεύμασι δεινοῖς.
ἀλλά, μάκαιρα θεά, καρποὺς αὔξοις πολυγηθεῖς
εὐμενὲς ἦτορ ἔχουσα, σὺν ὀλβίοισιν ἐν ὥραις.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
Ω θεά Γη, συ η μητέρα των μακαρίων θεών και των θνητών ανθρώπων, που τρέφεις τα
πάντα και δίδεις τα πάντα, που φέρεις εις πέρας την ωρίμασιν των καρπών και τα πάντα
θανατώνεις, που βοηθείς την αύξησιν των καρπών και παράγεις καρπούς και είσαι γεμάτη
από ωραίες εποχές είσαι ο θρόνος του αθανάτου κόσμου, ω κόρη πολυποίκιλε, που
κυοφορείς πολύμορφον καρπόν με τα επιλόχια κοιλοπονήματα ω αθάνατη, πολυσέβαστη
με τα βαθιά στέρνα, με την ευτυχισμένη μοίρα που χαίρεσαι στις γλυκόπνοες χλόες, εσύ
η θεά με τα πολλά άνθη χαίρεσαι με τις βροχές, και γύρω από σε περιστρέφεται ένας
πολυποίκιλτος κόσμος από αστέρια, (που κινείται) από την διαρκώς ρέουσαν φύσιν καί
από δυνατά ρεύματα. Αλλά συ ή μακαρία θεά, είθε να αύξησεις τους καρπούς, που μας
δίδουν πολλήν ευχαρίστησιν και να έχεις ευμενή καρδιά μαζί με ευτυχισμένες εποχές.