Κι εγώ μεγάλωσα παιδιά
γιατί παιδιά δεν έχω;
Φτερούγισαν σαν τα πουλιά
απ’ την δική μου αγκαλιά
τον πόνο δεν αντέχω.

Αχ ξενιτιά, αχ ξενιτιά
πλήγωσες την καρδιά μου
το σπίτι μου είναι έρημο,
πού είναι τα παιδιά μου;

Μανούλες βλέπω με παιδιά
και κάθομαι και κλαίω,
κακούργα τύχη και σκληρή
μ’ έχεις αφήσει μοναχή
τι σου `φταιξα δεν ξέρω.

Αχ ξενιτιά, αχ ξενιτιά
πλήγωσες την καρδιά μου
το σπίτι μου είναι έρημο,
πού είναι τα παιδιά μου;