Σε μια στιγμή,
έχασα κάτω από τα πόδια μου τη γη,
αυτό το αντίο σου δεν το `χα φανταστεί
και είναι αδύνατο να το διαχειριστώ.

Πέφτουν βροχή
μες στο μυαλό τα αναπάντητα γιατί,
πως να σκεφτώ χωρίς εσένα τη ζωή,
αφού μαζί σου εγώ έμαθα να ζω.

Μη μ’ αφήνεις τώρα, μες στα όνειρα μου όλα
το όνομα σου μια για πάντα έχει γραφτεί.
Μείνε λίγο ακόμα, μη με κάνεις άλλο λιώμα
σ’ έχω ανάγκη όσο ποτέ τη νύχτα αυτή

Μη μ’ αφήνεις τώρα, στην πιο δύσκολη μου ώρα
δε θα αντέξω αν δεν είσαι εσύ εδώ.
Μείνε λίγο ακόμα, η καρδιά μου και το σώμα
σε χρειάζονται μη φύγεις σ’ αγαπώ.

Σε μια γωνιά,
φωτογραφίες μας και όνειρα κοινά
μαζί με εμένα σε κοιτάζουν σιωπηλά,
δεν έχεις φύγει και ήδη μου `λειψες πολύ.

Τι να σκεφτώ,
να ξεγελάσω έστω για λίγο το μυαλό,
αυτό που αφήνεις το απέραντο κενό
από κανένα δεν μπορεί να καλυφτεί.

Μη μ’ αφήνεις τώρα, μες στα όνειρα μου όλα
το όνομα σου μια για πάντα έχει γραφτεί.
Μείνε λίγο ακόμα, μη με κάνεις άλλο λιώμα
σ’ έχω ανάγκη όσο ποτέ τη νύχτα αυτή

Μη μ’ αφήνεις τώρα, στην πιο δύσκολη μου ώρα
δε θα αντέξω αν δεν είσαι εσύ εδώ.
Μείνε λίγο ακόμα, η καρδιά μου και το σώμα
σε χρειάζονται μη φύγεις σ’ αγαπώ.