Τα μεσημέρια χάνομαι.
Τις νύχτες επιστρέφω.
Τα πρωινά μου γνέφω, το απόγευμα τρελός.

Τις Κυριακές αισθάνομαι.
Τις Τρίτες έξω τρέχω, Τετάρτες δεν αντέχω, τα Σάββατα κρυφτό.

Είσαι για μένα ένας βυθός, ανάποδος είσαι ουρανός.
Τα αστέρια σου κοιτάνε πάνω και το φεγγάρι σου με φτάνει και το φτάνω , και το φτάνω.

Τα πάθη μου τα αγαπώ.
Την λογική φοβάμαι.
Δε θέλω να θυμάμαι, γεννήθηκα μισός.

Είσαι για μένα ένας βυθός, ανάποδος είσαι ουρανός.
Τα αστέρια σου κοιτάνε πάνω και το φεγγάρι σου με φτάνει και το φτανω, και το φτάνω.